verwacht niet dat ik iets vertel,
maar houd me stevig vast.
de tranen komen vanzelf,
veelstelang van binnen bewaard.
het komt er allemaal uit,
als je me maar even vast houd,
je armen stevig om me heen,
een plekje,
speciaal van mij.
vraag me niks,
want er komen geen verhalen,
geef me iets,
om vast te houden.
geen woorden,
die heb ik genoeg gehoord.
maar een arm,
of een hand,
het liefst je hele lichaam,
om dat van mij heen.
verwacht niet dat ik je vertrouw,
daar hebben andere mensen voor
gezorgt,
ik durf het niet meer,
maar hou me vast.
heel even,
maar heel stevig.