Geef mij duidelijkheid, dat is echt alles wat ik wil…
Je hoeft niet van mij te houden, of om me te geven…
Je hoeft niet te doen alsof, maar blijf nou niet stil…
Want, met onzekerheid kan ik niet langer leven…
Geef mij duidelijkheid, dit maakt me ontzettend bang…
Je hoeft me niet af te wijzen, of pijn te gaan doen…
Je kunt eerlijk zijn… maar wacht niet te lang…
De manier waarop, ik kan het aan, zowel harde woorden als een lieve zoen…
Geef mij duidelijkheid, ook ik wil met leven doorgaan…
Ik zal niet boos worden.. of teleurgesteld…
Ook niks overhaasten wanneer er wel gevoelens van jou voor mij bestaan…
Alles toegestaan.. zo lang je mij de waarheid maar verteld…
Geef mij duidelijkheid, al weet je ’t zelf ook niet…
Het spookt al tijden achtereen door mijn hoofd…
Daardoor, continue twijfel.. spijt dat ik jou in mijn hart toeliet?
Of was het goed dat jij degene was die mij van mij hart heeft beroofd?
Vragen, onbeantwoord, tot dusver onduidelijk hoe ik het antwoord zal krijgen…
Maar dat ik zo niet meer verder kan, dat is een feit…
Doe iets, maar blijf niet zwijgen…
Zoveel vraag ik niet…alleen… geef mij duidelijkheid…