Dag mijn vriend, mijn Zan...
De tranen blijven rollen, een waterval van verdriet.
De pijn is ondraaglijk, een leeg gevoel ,zo leeg. De stilte in huis is enorm, jou aanwezigheid niet meer. Waarom vraag ik me telkens weer af, ben nu jij moeten gaan.
Je was een schat een echte vriend. Nu een engel maar je hebt het verdiend. Weet dat ik nog steeds aan je denk. Mijn liefde voor jou zal nooit vervagen. Er waren nog zoveel dingen die ik met je wou doen.
Je hebt een speciaal plaatsje in mijn hart en steeds als ik aan je denk zul je het verwarmen.
Dag mijn vriend, mijn Zan....
Auteur: Lief muilke | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 30 januari 2006 | ||
Thema's: |