LR nooit thuis
als de geboortestad
een neon paradijs
toch mijn thuisplek
de tijd zich
groeven slijt in de huid
de sneeuw nooit went
bosmensen uit het warme woud
de stad op hun handen tellen
de tranen in mij een vloed
terwijl ik vrolijk dobber
de trein te vroeg
te laat vertrekt
het is de tijd
gevat in mij
ongrijpbaar altijd
Reacties op dit gedicht
| Green eyes: | Dinsdag, januari 31, 2006 19:31 |
| Speciaal, maar ik hou er wel van ;-) Liefs Green |
|
| Boudaatje: | Dinsdag, januari 31, 2006 18:51 |
| Ik ben helemaal gek van tweede zin "neon paradijs" xxx Boud. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||