Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
vernielende gedachten
gestaag stijgend
naar het einde van geluk
breken splinters van gedachten
zijn komende val
nietsvermoedend neergestoken
door de pijlers van zijn eigenheid
tuimelt hij in de diepte
van zichzelf
het laatste druppeltje plezier
verdampt in de hitte van zijn denken
en vormt onbereikbare wolken
aan de top van het geluk
verslagen duikt zijn ziel
verzwaard door gedachten
naar de rotsen van zelfgenoegzaamheid
verscherpt door medelijden
gestaag zinkend
in de bodem van die diepte
drijft zijn leven
verpletterd door zijn bestaan
Reacties op dit gedicht
Tetraëder vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Tetraëder
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
31 januari 2006
Thema's:
[Eenzaamheid]