Euthanaziek ...
Het euthanaziek-zijn is voorbij, nu jij er niet meer bent
en wij niet langer bij jou, en meer nog, bij onszelf,
iedere millimeter in de diepte moeten aftasten
of onze wensen wel gegrond en onbaatzuchtig zijn.
Ik heb neiging af te tellen – maar naar welk punt ?
De drukte en de gevoeligheid voorbij misschien
waar de dreiging van breekbaarheid ruimte maakt
voor … ach neen, iedere emotie ben je waard.
Er waren voorheen nog dierbaren die gingen, en toch
het gemis voelt vreemd, ongekend, merkwaardig
maar weet dat iedere stap in de verkenning daarvan
jou telkens steviger zal verankeren in ons hart
Reacties op dit gedicht
| Oxygénée: | Donderdag, augustus 03, 2006 10:55 |
| echt een blijver! | |
| eye witness: | Zondag, april 23, 2006 17:47 |
Waar tranen vloeien en gedachten zijn vaar ik op golven en hoop te stranden waar tranendroogte heerst x |
|
| __xMegan: | Donderdag, maart 23, 2006 15:24 |
| mooi geschreven, sterkte | |
| moongirl1982: | Woensdag, februari 15, 2006 13:04 |
| stil makend, groet moongirl1982 |
|
| Steven Vermeulen: | Dinsdag, februari 14, 2006 15:53 |
| wow (even stilletjes stilstaan, Hand op de schouder en een hartelijke knuffel geven) ... |
|
| arie: | Maandag, februari 06, 2006 23:28 |
| Ze gaf je Oh zo veel... ja, je hebt het leren zien vanuit jouw diepe warmte Warme knuffel ana Arie |
|
| Sifra.K: | Woensdag, februari 01, 2006 20:19 |
| Stilte. Intens diep rakend. Knuff + liefs, Sifra |
|
| Paul de Bruyn: | Woensdag, februari 01, 2006 20:01 |
Een gedicht dat ik stil, oprecht heb gelezen en met een knuffel wil afsluiten.. Voor jou, |
|
| Boudaatje: | Woensdag, februari 01, 2006 17:23 |
| Stilmakend gedicht. Veel liefs xxx Boud | |
| -*Roxane*-: | Woensdag, februari 01, 2006 13:56 |
| het is echt een mooi gedicht, het raakt me en dat is goed XxX |
|
| m@rcel: | Woensdag, februari 01, 2006 13:45 |
| droef-mooi rakend verwoord Ana Knuff/liefs m@rcel |
|
| Orphan Angel: | Woensdag, februari 01, 2006 12:47 |
| Een warme warme knuffel... Ze heeft je iets bijzonders gegeven met dit ongekende gevoel. Knuffelkusje |
|
| Innerchild: | Woensdag, februari 01, 2006 12:29 |
| Ze gaf je niet zomaar haar oren, Ana ... Knuf, Innerchild |
|
| ~~~eilahtan~~~: | Woensdag, februari 01, 2006 11:05 |
| heel mooi rakend gedicht sterkte liefs nathie |
|
| hiljaa: | Woensdag, februari 01, 2006 10:49 |
| droefmooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
| christina: | Woensdag, februari 01, 2006 09:31 |
| lieverd mijn oprechte deelneming dikke knuffff |
|
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, februari 01, 2006 08:19 |
| Prachtig Ana Kus tante A. |
|
| Mathilde: | Woensdag, februari 01, 2006 07:33 |
| het thema noopt tot ingetogenheid maar... wat is dit prachtig geschreven... knuf, mathilde |
|
| mamsiemomo: | Woensdag, februari 01, 2006 00:47 |
| en toen...... was het stil.... Prachtig, intens geschreven! Liefs, Mo | |
| sergev2005: | Woensdag, februari 01, 2006 00:38 |
| Ik leef met je mee in deze tijden van verdeelde emoties. De troost berust hem zo vaak in vragen die nooit kunnen beantwoord worden. De dood is de enige wetenschap die ons tot rust brengt. Knuf, Je genegene, Serge |
|
| pramodah: | Woensdag, februari 01, 2006 00:32 |
| wat moet ik zeggen...het roept bij mij zo veel herinneringen op, zovelen zijn gegaan maar het leven gaat verder en er komen anderen bij, het zal wel goed zijn zo, zolang we niet stil blijven staan. veel liefs pramodah |
|
| L.Bert: | Woensdag, februari 01, 2006 00:31 |
| Dit gedicht spreekt van liefde. Onbaatzuchtige wederzijdse liefde. | |
| Rien de Heer: | Woensdag, februari 01, 2006 00:21 |
| Om te lezen en te herlezen.... Groetjes, Rien. |
|
| switi lobi: | Woensdag, februari 01, 2006 00:20 |
| Dit gaat zooo diep..... Prachtig ana! Slaap lekker! Liefsliefs, switi lobi |
|
| maria : | Woensdag, februari 01, 2006 00:17 |
| stilmakend dieprakend... liefs, maria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ana (stacia) |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||