mijn eigen gevecht
In een poel van duisternis
Omringd door het donker
Tril ik van leed
Verborgen voor iedereen
Verstikkend is de pijn
Verlammend is de angst
In het gevecht met mezelf
Omgeven door paniek
Schreeuw ik om hulp
Het doet zo zeer
En ik heb zo weinig kracht
Maar ik weet, dat ik dit alleen zal moeten doen
Omringd door het donker
Tril ik van leed
Verborgen voor iedereen
Verstikkend is de pijn
Verlammend is de angst
In het gevecht met mezelf
Omgeven door paniek
Schreeuw ik om hulp
Het doet zo zeer
En ik heb zo weinig kracht
Maar ik weet, dat ik dit alleen zal moeten doen
Reacties op dit gedicht
| liinnie: | Vrijdag, februari 10, 2006 20:14 |
| Heeey,, je staat er nooit alleen voor! Kijk maar eens bij mijn gedicht over gevoelens, misschien helpt het om te doen wat ik ook gedaan heb. Veel liiefsz mij |
|
| **a girl**: | Zondag, februari 05, 2006 15:28 |
| Prachtig... Je zal het alleen moeten doen... Maar je staat nooit alleen! De mensen om je heen zullen je helpen, een duwtje in de rug of een bemoedigend woord... Je zal het alleen moeten doen, maar je staan nooit alleen! veel sterkte liefs, |
|
| fran92: | Woensdag, februari 01, 2006 17:18 |
| heej meis,, mooi neergezet,, en het komt goed,, je kunt het meis,, kuss fran92 |
|
| flowers: | Woensdag, februari 01, 2006 13:26 |
| kheb een gedichtje voor je gemaakt. heel veel sterkte Je hebt het verdient!!! liefs en knuff. |
|
| flowers: | Woensdag, februari 01, 2006 12:03 |
| blijf vechten meissiej je kunt het!!! liefs en knuff. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: cest-moi | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||