in nachtelijk duister
Een grijze dag die eindeloos lijkt
en de vermoeidheid een voorbode van pijn
Vechtend tegen slaap die steeds verder reikt
terwijl de rust een verlossing moest zijn
Maar koester steeds je mooie dromen
waarin ik elke nacht naar je toezweef
zolang je jij ogen sluit, zal ik komen
om je te tonen hoeveel ik om je geef
Reacties op dit gedicht
| hades: | Vrijdag, februari 03, 2006 14:22 |
| In mijn hoofd openen onze armen zich en vleien lichamen tegen elkaar om het oude spel van liefde te spelen alsof het de eerste keer is |
|
| greendream: | Donderdag, februari 02, 2006 19:15 |
| mooie dromen waarin ik elke nacht naar je toezweef, prachtig.... Liefs, Francis |
|
| willyvdv: | Woensdag, februari 01, 2006 16:40 |
| prachtig geschreven ;-) | |
| Freyakuh: | Woensdag, februari 01, 2006 15:01 |
| Heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: **Persephone** | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||