Boom
Hij staat op de oever
in zon ademt, ik zie hem
hij danst met god.
Hij is wat ik groen noem,
mooi. Groeit mee, knoopt
seizoenen aan elkaar.
Hij praat verschrikkelijk stil.
Hij zegt er huist een stem
in elke stam, mond open
wonde van het leven en
er is geen wijzere vriend
dan ieder zijn god, zegt hij
en strekt zijn armen.
Reacties op dit gedicht
| Alter_Ego: | Vrijdag, februari 03, 2006 19:52 |
| |
|
| Marilène B.: | Woensdag, februari 01, 2006 20:36 |
| mooi verwoordt!! in de natuur kan je soms prachtige dingen terug vinden!! liefs Marilène |
|
