(G.S)Voorbij de winter
Trek je jas maar uit
en hang hem over stoel
waar vlekken zichtbaar zijn op stof
dat zachter als zijde is
Menigeen heeft op haar gezeten
billen schuurden over gezicht
de geur van spijkerstof rook ze
velen en velen maal
Een sterke dame was ze
trots en fier staand bij het raam
waar verf op hout lag
en een tikje aan het hoofd gegeven werd
Sneller en sneller ging het ritme
van de stoel op krakend hout
de tuin bloeiden op
toen de schilder kleur streek
Over het gestorven wit
Reacties op dit gedicht
| Marjolein.: | Zaterdag, februari 04, 2006 09:45 |
Komen wat dingen in terug die ikzelf ook voor mijn Strijdgedicht heb gebruikt, zie ik. Ik vind het mooi geschreven, ook die laatste regel erbij. Zo laat je een stilte achter bij de lezer, aan het eind van dit kunstwerkje. Wat wel jammer is, dat er talfouten instaan. Zonde! Toch wens ik je succes.;) Liefs, |
|
| mamsiemomo: | Donderdag, februari 02, 2006 01:03 |
| Prachtig,..... Liefs, Mo | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||