Welbehaaglijk schouwspel
ik kijk naar boven en zie de naaktheid
van lucht die zonder wolken zijn gevormd
omhuld met de blauwste inkt zo betoverend
waarin Rembrand zijn passie vond
om in natuurlijkheid zijn gedachten te schetsen
ik kijk voor me en proef het welbehagen
van de zee met haar golvende verschijning
waaruit druppels met gezouten water
zich met de wind een weg banen
om tussen mijn lippen de tong te betasten
ik kijk om me heen en voel het schouwspel
van een naderend samenspel van het geheel
waarin een zonsondergang geniet als getuigen
om samen met mij deze ervaring te delen
wanneer de lucht liefkozend het water kust
Deep Wishmaster: | Woensdag, februari 08, 2006 20:30 |
heel mooi.. maar is het niet RembrandT ipv Rembrand? klein detail maar hoor, echt geweldig geschreven verder. liefs DW |
|
Tika: | Donderdag, februari 02, 2006 22:02 |
mooi mooi mooi en meer zeg ik niet.. hihiihi Kus Tika |
|
hiljaa: | Donderdag, februari 02, 2006 20:56 |
hier kust de zon de kerktoren! echt waar! soms ook de bomen ernaast! knufliefs--hiljaa-- |
|
Laura Luijkx: | Donderdag, februari 02, 2006 15:11 |
Heel mooi, maar dat wist je al ;) Liefs, en succes |
|
wijnand.: | Donderdag, februari 02, 2006 00:27 |
bewondering hiervoor | |
Auteur: Bert Vos | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 02 februari 2006 | ||
Thema's: |