GS - Meisje
Voor Erika.
Met bloed besmeurd zie je de spiegel
terug, reflectie wordt je afgenomen
zoals het leven zachtjes weggesijpeld
was, en bijna teder werd verscheurd
Wie zou de tact vergeten waarmee
om hulp geroepen werd, de dunne
wonden die haar witte huid ontsierden
waar pijn feilloos haar weg kon vinden,
haar stille gevecht in deze wereld
De zwakke zon die ze koesterde al
op haar huid, zo op haar zwarte haren
die hun vaarwel wuifden in de wind
en nooit meer werden teruggezien
Reacties op dit gedicht
| l33n: | Vrijdag, februari 17, 2006 17:20 |
| wow:| schokkend en stilmakend mooi.. kuss |
|
| Marjolein.: | Zaterdag, februari 04, 2006 09:39 |
Erg mooi.. Zoals Marina al zegt: geluk dat Sheena (nog) niet jureerd.;) Maar als jij het mooi vind, moet je je natuurlijk niet laten beinvloeden door de juryleden. ;) Liefs, |
|
| Sifra.K: | Donderdag, februari 02, 2006 18:59 |
| Mooi Liefs, Sifra |
|
| Marina van Vledder: | Donderdag, februari 02, 2006 10:51 |
| jij mag blij zijn dat Sheen deze eerste 2 strijden niet jureert, die gaat dood bij het woordje spiegel/spiegelbeeld - grijnst mooi! succes |
|
| Nemesis: | Donderdag, februari 02, 2006 10:30 |
Wow, zelden heb ik enjambement zo mooi verwerkt gezien. Zonder is het een zin, en met blijft het een zin. Pfew, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Suzanne. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||