serieloos
niet meer, dansen met de sterren
sprinten naar het station, wetende
dat jij daar op mij wachten zal
geen gesprekken meer, noch ruzies
nooit meer een sms of jouw stem
het is nu allemaal ten einde
jij sneed de lijnen door
en ik sta alleen in het duister
met in mijn hart de kille wetenschap
ik had dit allang verdient.
sprinten naar het station, wetende
dat jij daar op mij wachten zal
geen gesprekken meer, noch ruzies
nooit meer een sms of jouw stem
het is nu allemaal ten einde
jij sneed de lijnen door
en ik sta alleen in het duister
met in mijn hart de kille wetenschap
ik had dit allang verdient.
Reacties op dit gedicht
| ato: | Zaterdag, februari 04, 2006 10:52 |
| Mooi gedicht! En het is, volgens mij, geen kwestie van verdienen, er blijkt vaak dat 2 mensen gewoon niet bij elkaar passen. Liefs, ato |
|
| I, Lucifer: | Donderdag, februari 02, 2006 12:07 |
| idd, het roept veel gevoelens op en die laatste zin, die maakt het juist af vind ik. liefs, Luc. |
|
| watspreektjouaan: | Donderdag, februari 02, 2006 11:26 |
*mogen vergeef mijn onhandigheid. |
|
| watspreektjouaan: | Donderdag, februari 02, 2006 11:25 |
Dit lees je.. en je voelt er zoveel bij. Mooi, alleen die laatste zin had anders moegen zijn.;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: senta | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||