Bevrijding
Verdronken in jouw tranendal
Vergeten door de wereld
Verwachtte jij dat je sterven zou
Dat bevrijding werkelijk zou liggen
Achter wat jij als het einde zag
Opende jij je ogen in een sneeuwwitte wereld
Genoot jij van de winter, die jou streelde, omringde
Met haar ijskoude armen, jou opnemend, zingend
Van dromen en sprookjes, een leven voorbij
Die verre horizon
Verdwaald in jouw leegte
Bracht zij jou de uitweg
Nooit eerder beseffend
Dat vrijheid zich je leven lang
Achter die deur bevond...
Grijp het en vlieg, mijn liefste
Nu je nog kunt...
Reacties op dit gedicht
| ato: | Zondag, februari 05, 2006 21:33 |
| Zeer mooi verwoord! |
|
| Mathilde: | Donderdag, februari 02, 2006 21:43 |
| oh... zo mooi... liefs, mathilde |
|
| Marilène B.: | Donderdag, februari 02, 2006 17:35 |
| wat een heerlijk gedicht!! droom lekker verder zou 'k zeggen!! liefs Marilène |
|
| Nemesis: | Donderdag, februari 02, 2006 15:52 |
wat een verrukking u weer eens te lezen! Met mijn liefs, Nem. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: boemerangkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||