(gs) Duizenmaal slaapwel
Duizendmaal slaapwel
Zoete pijniging is mijn traan
als sier op jouw broze gelaat
gonst de dodenpas mij voorbij
en ik sta, en blijf bitter achter
Alleen is de wereld
verlaten zonder jou
Verheven en verslagen
sla ik mijn ogen neer
met het hoofd gebogen
dekken mijn rozen jou toe
Een duizendmaal slaapwel
R.
Aan jou, O.
Reacties op dit gedicht
| Marjolein.: | Donderdag, februari 02, 2006 17:43 |
Knuffel, |
|
| Nemesis: | Donderdag, februari 02, 2006 15:59 |
Ehm. Gedichtenstrijd is normaliter best wel exclusief. Arsenaalgedicht of niet - wel mooi geschreven. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||