Nesteldrang
De oude boom beweegt
door het wuiven van de wind
mijn schoenen knarsen
op de kiezels van het grind
Een raam staart mij
moedeloos aan
terwijl ik de oude voordeur
uitnodigend open zie staan
Het verlaten tuintje
glijbaan en een oude trog
daar was de keuken
de gehaktballen ruik ik nog
Ik hoor het huis zuchten
en aan de ouderdom toegeeft
ik heb hier als jochie
al mijn avonturen beleefd
Het tuinhekje piept en
in mijn oog een weemoedstraan
en de herfstbladeren nestelen
zich dicht tegen mij aan
Ik kijk nog 1 keer aandachtig
naar het huis ter afscheid
draai mezelf om en loop
weer 20 jaar vooruit
in de tijd
Reacties op dit gedicht
| ~~~eilahtan~~~: | Maandag, februari 06, 2006 19:20 |
| ook deze zeer mooi verwoord wat dacht je dat ik niet meer verder zou lezen nou ik ben niet zo heilig boontje nathie |
|
| Marilène B.: | Donderdag, februari 02, 2006 17:42 |
| met bewondering gelezen!! heel mooi neergezet!! liefs Marilène |
|
| vivika: | Donderdag, februari 02, 2006 16:52 |
| Nostalgisch neergezet...heel mooi..liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Amon | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||