De boswandeling
Struinen door het bos
Gehuld in goud rode gloed
Bladeren bedekken het mos
Geel tapijt bevlekt met bloed
Een boom is als een oude man
Die zijn haar moet gaan ontberen
Maar wat bij een mens niet kan
Het bladerdak zal wederkeren
De regen blijft maar stromen
Paddestoelen schieten uit de grond
De diepe gedachten komen
Als het jaar wordt afgerond
Het zal nog even duren
Maar het gaat sneller dan gedacht
Maanden rennen voorbij als uren
op weg naar het jaar dat op ons wacht
Ik heb mijn Prittstift meegenomen
Want jouw belofte blijft staan
Teveel bladeren vielen van de bomen
en jij plakt ze er weer aan.
Gehuld in goud rode gloed
Bladeren bedekken het mos
Geel tapijt bevlekt met bloed
Een boom is als een oude man
Die zijn haar moet gaan ontberen
Maar wat bij een mens niet kan
Het bladerdak zal wederkeren
De regen blijft maar stromen
Paddestoelen schieten uit de grond
De diepe gedachten komen
Als het jaar wordt afgerond
Het zal nog even duren
Maar het gaat sneller dan gedacht
Maanden rennen voorbij als uren
op weg naar het jaar dat op ons wacht
Ik heb mijn Prittstift meegenomen
Want jouw belofte blijft staan
Teveel bladeren vielen van de bomen
en jij plakt ze er weer aan.
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Dinsdag, november 06, 2001 14:42 |
| De oude man ('maanden rennen als uren') filosofeert bij de herfst en dan plotseling... komt er dat romantische, zo niet kinderlijke moment. Moet kunnen, natuurlijk. Alles kan in een gedicht. Je moet die 'jij' toch beter aanduiden, want de overgang van mijn prittstift naar jouw plakkerij is niet evident. | |
| Sheena: | Dinsdag, november 06, 2001 12:32 |
| Verrassend einde !!!! Met genoegen gelezen, en lekker even meegelopen, in jouw bos ! take care, Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Klaatu | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2001 | ||
| Thema's: | ||