Onze zielen.
Onze zielen.
ik hoor je stem
en kan niet anders doen
dan er gehoor aan geven
een warme stroom
van binnen
zegt dat het goed is -
zelfs zo hoort.
je geest omarm ik zacht
en zoet
ik heet hem welkom
en vlei hem neer
in zachte kussens
van mijn gemoed.
mijn kracht is de jouwe
de jouwe voor altijd
alles wat ik doe
doe ik voor ons beiden
niets kan mij meer bevrijden
van dit goed.
dieper dan de diepste
innigheid
voller dan de volste maan
altijd aan jouw kant
ik torn er niet meer aan.
Reacties op dit gedicht
| Katja Bruning: | Woensdag, november 07, 2001 19:16 |
| Heel erg mooi. '...en vlei hem neer in zachte kussens van mijn gemoed.' Al je gedichten hebben zulke mooie beelden, en zijn zo echt en apart, dat ik denk: waarom ben je eigenlijk niet beroemd? Misschien moet je langer aan je gedichten werken, maar ja, je maakt er zoveel! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Frank EastWest | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2001 | ||
| Thema's: | ||