Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
La misère m'attend
Le ciel se répose
sur le sol épuisé.
On voit qu'une rose
par le monde oublié.
Nos derniers jours
respirent la nature.
Mes jambes pèsent lourds
l'esprit reste pûr.
Je ne sais plus quoi faire
il n'y a personne qui m'attend
personne que la misère.
Reacties op dit gedicht
mitromania vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
mitromania
Gecontroleerd door:
maria
Gepubliceerd op:
02 februari 2006
Thema's:
[Filosofie]