hart gestoten
zo vaak m'n hart gestoten
aan woorden vol van nijd
spuugzat zijn je lippen
die ik zo graag wilde kussen
en dan ga ik door de grond
zoekend naar ons goud
en aan een ketting geef ik je
meer nog dan je dragen kan
wilde winter en m'n handen
in m'n zakken, verdwaald
omdat je schreeuwt om hulp
omdat je schreeuwt om ziektes
i couldn't bare to lose you again
is meer dan van je houden
en al is het heel je hart
i will never win it
zo vaak m'n hart gestoten
zo vaak aan het jouwe
aan woorden vol van nijd
spuugzat zijn je lippen
die ik zo graag wilde kussen
en dan ga ik door de grond
zoekend naar ons goud
en aan een ketting geef ik je
meer nog dan je dragen kan
wilde winter en m'n handen
in m'n zakken, verdwaald
omdat je schreeuwt om hulp
omdat je schreeuwt om ziektes
i couldn't bare to lose you again
is meer dan van je houden
en al is het heel je hart
i will never win it
zo vaak m'n hart gestoten
zo vaak aan het jouwe
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: G. de Zwager | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||