finale
Luistert héél de schare
dit heeft betekenis.
Ik breng u nu de mare,
dat dit het einde is.
De zon zal weldra doven
ijs zal zijn de baas.
Die niet wil geloven,
hem noeme men dwaas.
Al spreek ik in kwatrijnen
dat is niet relevant
De aarde zal verdwijnen,
dat is er aan de hand .
Geen vogel zal nog vliegen
geen vis nog in zee.
Wat zin heeft het te liegen
Ik doem met alles mee.
Geen bloemen meer met kleur,
Geen bomen meer met blad
Weg heerlijke zomergeur
Wij hebben alles gehad.
Weg het lachen van een kind
Weg ook met de tranen
Weg haren golvend in de wind
Weg velden vol met granen.
Rest ons hierna niets meer
Alles is dan geweest
De mens , koning, heer
Geeft dan ultiem de geest
dit heeft betekenis.
Ik breng u nu de mare,
dat dit het einde is.
De zon zal weldra doven
ijs zal zijn de baas.
Die niet wil geloven,
hem noeme men dwaas.
Al spreek ik in kwatrijnen
dat is niet relevant
De aarde zal verdwijnen,
dat is er aan de hand .
Geen vogel zal nog vliegen
geen vis nog in zee.
Wat zin heeft het te liegen
Ik doem met alles mee.
Geen bloemen meer met kleur,
Geen bomen meer met blad
Weg heerlijke zomergeur
Wij hebben alles gehad.
Weg het lachen van een kind
Weg ook met de tranen
Weg haren golvend in de wind
Weg velden vol met granen.
Rest ons hierna niets meer
Alles is dan geweest
De mens , koning, heer
Geeft dan ultiem de geest
Reacties op dit gedicht
| jure: | Maandag, februari 06, 2006 10:21 |
| Beste, sommige gedichten zijn autobiografisch, andere biografisch andere hypothetisch. Dit is er zo eentje. Geloof mij maar. Ik hou van het leven.Heel erg bedankt voor Uw reactie. Groetjes. | |
| bijouken: | Maandag, februari 06, 2006 09:56 |
| Je doet me verdriet door je zo te laten gaan. Het leven is niet eeuwig, maar de liefde wel. Kop op vriend, er terug tegenaan, je taak is nog niet gedaan. Sterkte, we doen het samen! |
|
| bijouken: | Maandag, februari 06, 2006 00:41 |
| Toch gaat het leven verder, en op een dag zie je weer, het lachen van een kind, haren golvend in de wind en velden vol met granen. Sterkte. |
|
| jely: | Zaterdag, februari 04, 2006 12:40 |
| Een momentopname van droefgeestigheid? Het overkomt éénieder: Sluit je ogen even, en bekijk de wereld dan weer door een ander paar ogen. Het lukt je beslist. Er overvalt mij een angst als u begint te schrijven. |
|
| L!@: | Vrijdag, februari 03, 2006 06:54 |
| ik ben niet zon doemdenker.. het zal mijn tijd wel duren... liefs, L!@ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jure | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||