Mijn kunst
zeuren zeiken altijd klagen
altijd anders nooit eens goed
geen plus alleen min
denk na, wees eerlijk
geef me ruimte ik leer snel
ik kan niet alles doen snap je?
iedereen tevreden maken is te moeilijk
ik ben mens geen god... of wel?
ach wat maakt het uit
het zal niet baten
niemand snapt me nooit gedaan
maar laat mijn kunst alleen