waarom steeds die lach?
waarom steeds die tranen?
haar hartje huilt..
het heeft veel verdriet..
even denk ik na
over dat ene meisje..
het meisje met
die lange licht-bruine haren
met die lichtgroene-blauwe
bijna grijze ogen..
even denk ik aan die tranen..
in haar ogen..
met een lach..
niet de echte lach..
geforceerd ook niet..
maar toch...
ik weet haar hartje huilt..
nog steeds denk ik na..
zet me op het grote bed..
een traan rolt over men wangen..
ik weet haar hartje huilt..
ik weet het meisje
dat vroeger leefde
is er nog..
diep in mij..
ik weet het..
ik was het zelf..
nu is dat meisje hier
niet meer..
ze zit verborgen achter
deze tranen en deze lach...
de verdrietige lach..
met een glimlach altijd..
maar ken je me?
kijk dan eens heel goed..
in mijn ogen
een verdrietige gloed...
Reacties op dit gedicht
| ~~~eilahtan~~~: | Zaterdag, februari 04, 2006 09:05 |
| heel mooi ik hoop dat er snel weer een vrolijke gloed in jou ogen komt liefs nathie |
|
| QueenBee: | Vrijdag, februari 03, 2006 20:49 |
| oeh.. deze is mooi.. wat ontzettend triestig gedichtj.. :( kus, sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: RedRose. | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||