Vreemde

Toen hun wegen zich kruiste
als door het lot bepaald.
de tijd scheen stil te staan
twee vreemden
met hun eigen leven

Zoekend naar iets ontastbaar.
Spanning tussen elkaar

Herkenning
een omhelzing een innige kus
zoekende handen

Strelen het lichaam
samen worden zij één
en dan
tot ziens
en weer twee eigen levens

Geschreven door

Paul Willems (Quikkie)

Reacties op dit gedicht

Paul Willems (Quikkie) vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Gert:	Vrijdag, februari 03, 2006 22:43
Prachtig mooi geschreven. Groet, Gert

mamsiemomo:	Vrijdag, februari 03, 2006 21:59
Ja, zo gaat het helaas maar al te vaak. Mooi geschreven! Groetjes, Mo

Over dit gedicht