Ik zie een pad met een zwart lichtpuntje
aan het eind en ik zie een schaduw, jou.
Het blauwe gras ruist onder het gebulder
van de wind en ik loop naar je toe.
De zilveren maan schijnend door de scharlaken
bomen verspreidt een roze gloed, maar jij blijft
zwart. Ik kom op je schoot zitten en je kijkt me
aan met zeegroene ogen en een blinkend witte lach.
Je houdt me vast en samen bewegen wij zachtjes op
de grijze muziek en je gouden manen dansen mee.
Fluisterend in mijn oor met mijn gezicht in jouw
nek, dansen we zo de gele toekomst in.