waneer laat 't me met rust
waneer kan ik verder leven
zonder jou in mij hoofd
waneer kan ik me af sluiten
van wat er toen gebeurden
elke keer als ik denk
jij bent verleden tijd
elke keer als ik merk
de pijn die slijd
kom je weer mij leven in
voel ik de pijn,
heb ik weer geen zin..,
in de kleine dingen van 't leven
ga ik 't weer eens..,
moment opnieuw beleven
waneer ga je weg
blijf je weg..,
kom je nooit meer trug
en laat je mij dan einderlijk met rust
waneer kan ik er om lachen..,
komt die dag..,
dat de dag de pijn gaat verzachten..
waneer kan ik slapen..,
zonder angst..
waneer zal ik kunnen slapen
zonder bang tezijn voor de donker nacht
waneer zal niemand mij kwalijk nemen
waneer zal ik geloofd worden..
waarom deed jij mij dit aan
waarom mij..
waarom lach ik hier om,
en doet 't toch z'n pijn
is 't dan niet dom..?
waneer sluit ik me af
van de dagen..,
dat ik 't verlenden herleef
waneer zal 't verleden..,
't verleden zijn
ik niets meer kan voellen van oud zeer
dat doet z'n pijn
waarom
was één keer niet genoeg
waarom mij..,
als ik er niet om vroeg
waneer..,
kan ik dit vergeten
fuzzyme: | Zaterdag, februari 04, 2006 16:22 |
Ontzettend mooi geschreven. Heeeeel goed. De droefheid en pijn straalt er uit. Sterkte, Liefs, Fuzz ps:"wanneer" ipv "waneer" :) |
|
Auteur: *pekeltje* | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 04 februari 2006 | ||
Thema's: |