Verlangen.
***
Op een brug,
staat een meid.
haar gezicht vertrokken,
van woede en spijt.
Haar gezicht naar beneden,
haren hangen triest.
Het lijkt alsof,
ze haar moed verliest.
Ik zie haar staan,
en kom dichterbij.
Ik loop langzaam op haar af,
ze kijkt niet opzij.
Tranen in het water,
langzaam kijkt ze naar mij.
Een prachtig gezicht,
verre van blij.
"Ik verlang zo naar mens,
die echt van me houdt.
Maar iedereen scheldt,
het maakt me koud!"
Niet wetend wat te zeggen,
een arm om haar heen.
"Lief meisje,
je bent niet alleen!
***
Op een brug,
staat een meid.
haar gezicht vertrokken,
van woede en spijt.
Haar gezicht naar beneden,
haren hangen triest.
Het lijkt alsof,
ze haar moed verliest.
Ik zie haar staan,
en kom dichterbij.
Ik loop langzaam op haar af,
ze kijkt niet opzij.
Tranen in het water,
langzaam kijkt ze naar mij.
Een prachtig gezicht,
verre van blij.
"Ik verlang zo naar mens,
die echt van me houdt.
Maar iedereen scheldt,
het maakt me koud!"
Niet wetend wat te zeggen,
een arm om haar heen.
"Lief meisje,
je bent niet alleen!
***
Reacties op dit gedicht
| Jarvi: | Zondag, februari 05, 2006 00:05 |
| wat een prachtig gebaar! en een heel mooi gedicht... liefs jarvi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mafkees | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||