Ben nu even op stilte
Op zoek naar mijn eigen
Mijn ogen staren eindeloos
En wandelen op een pad
Van rechte witte lijnen
Het hart vol liefde voor hun
De gedachten streven vooruit
De ziel blijft hangen in het water
In het diepe,ver weg van het ondiepe
Geen tijden , geen grenzen
Als een gebroken spiegel
Duizend stukken verloren
als een leeg glas water,
dat gevuld kan worden
met de moeds des levens
de tranen van hoop en liefde.
wilskracht en moed wil ik ervaren
voor vrienden,collegas ..........
vrouw en kinderen daar ga ik voor
de mensen van mijn hart