dromend geluk
dansend in onze dromen, eens
waar de wereld schoon, puur
en ons geluk onpeilbaar
-zie je me daar?-
klonk zuiver mijn stem op
in samenzang met de morgenzon
en de duizenden vogels, lieflijk
-hoor je mijn gezang liefste?-
met mijn handen in de jouwe
om nooit meer te laten gaan
ja, ik ben van jou, voorgoed
-wist je dat?-
maar met een hart vol bitterheid
vaagde ik deze wereld weg, afgedaan
als de dromen, die ik vermorzelde
-het spijt me liefste-
hoop maar niet meer op ons
ik ben niet wie jij dacht
of droomde, nee helaas
-hoop maar niet meer-
ik ben slechts mij
en sta met beide voeten
stevig in de aarde, alleen
-een oudje.. 02.07.2005-
Reacties op dit gedicht
| Marjolein.: | Maandag, februari 06, 2006 06:55 |
Ik vind hem mooi.. Jah, goed gevoel erin verwerkt. Knuf, |
|
| ato: | Zondag, februari 05, 2006 18:53 |
| Mooi gedicht! Liefs, ato |
|
| willyvdv: | Zondag, februari 05, 2006 14:23 |
| prachtig en gevoelvol ;-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: senta | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||