Gelijk een mondriaan, of meer gelij
Gelijk een mondriaan
Zoals Mondriaan met rechte lijnen
en slechts enkele kleuren zijn portretten vulde
Zo tragisch is mijn leven zonder vloeiende wegen
met soms een enkele toonaangevende kleur
Op m’n knieën gezeten en m’n hoofd richting de hemel
schreeuw ik nu mijn laatste schreeuw
Vul mijn lege vlakken, Heer, met schitterende kleuren
dat ik zal mogen schijnen naar de buitenwereld toe
En leidt mij op mijn wegen die zo hoekig en scherp lijken
Heer, laat mij niet een oud, bekeken schilderij zijn,
Gebroken, vol scheuren in het vernis
onstabiel en wankel, dat bijna van zijn spijkertje valt
Laat mij slechts de schilder zijn, geïnspireerd door Uw schepping
Uw licht navolgend, vertellend op het doek
over Uw heerlijke verschijning, vol gouden kleuren
Met de sierlijkste lijnen geleid door Uw hand
Heer, laat mij steeds meer zijn gelijk U!
Zoals Mondriaan met rechte lijnen
en slechts enkele kleuren zijn portretten vulde
Zo tragisch is mijn leven zonder vloeiende wegen
met soms een enkele toonaangevende kleur
Op m’n knieën gezeten en m’n hoofd richting de hemel
schreeuw ik nu mijn laatste schreeuw
Vul mijn lege vlakken, Heer, met schitterende kleuren
dat ik zal mogen schijnen naar de buitenwereld toe
En leidt mij op mijn wegen die zo hoekig en scherp lijken
Heer, laat mij niet een oud, bekeken schilderij zijn,
Gebroken, vol scheuren in het vernis
onstabiel en wankel, dat bijna van zijn spijkertje valt
Laat mij slechts de schilder zijn, geïnspireerd door Uw schepping
Uw licht navolgend, vertellend op het doek
over Uw heerlijke verschijning, vol gouden kleuren
Met de sierlijkste lijnen geleid door Uw hand
Heer, laat mij steeds meer zijn gelijk U!
Over dit gedicht
| Auteur: how*to*go | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||