Verdriet
Verdriet,
er zijn mensen die het weten....
maar niemand die het aan mij ziet
veel huilen zonder tranen,
mijn stille intens verdriet
lieve vriend in de hemel ik mis je
elke dag je warme handen,
je goede zorgen je steun en je lach
ooit zullen we weer samen zijn
dan wordt dat groot feest
en tot die tijd doe ik mijn best
en zorg dat je trots op mij
kan zijn geweest
Reacties op dit gedicht
| patsas: | Zondag, februari 05, 2006 22:49 |
| Een heel mooi gedicht. Zo denk ik er ook over. Ik vind het knap dat je je best blijft doen. Ga zo door! patsas |
|
| MayadeBij*: | Zondag, februari 05, 2006 20:47 |
| :) En dat is hij (kan ik me zo voorstellen!) Kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: bullterriers | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||