donkere gordijnen
in de nacht dansen schimmen met vlammende ogen
reflecterend in de stroboscoop
koudvuur reflecteerd het innerlijk kind
luisterend naar de beat. Dat sneller gaat dan het hart
grafstenen in hun blik, die de schijn moeten ophouden
van extase, geluk en dromen
twinkellende ogen vanuit een verschrompellend bewustzijn
uitstel van angst, verslaafd aan het moment
van de illusie,ontsnappend aan de realiteit,zo koud en onpersoonlijk
de kunst van het leven, zo eenzaam zo inperfect zo zinloos
tijd die tikt en weegt als een molensteen
ongevraagd, en ongewenst. Die in te vullen is zoals we willen
de stilte die schreeuwt, als een varken die geslacht wordt
pijn heersent als een tiran. Schade in de persoonlijkheid
dood in het voorstellingsvermogen.
De nacht met zijn klauwen en kaken
De eenzame zoektocht naar de juiste weg
Zo persoonlijk en vol opstakels
Nauw en vol oases in een woestijn
Donkere gordijnen voor verdrongen herrineringen
De vallei zo verleidelijk maar verradelijk
De berg zo steil,afgeraden,vervloekt door velen
Maar verborgen vredige weide in zicht.
J.S. 2006
reflecterend in de stroboscoop
koudvuur reflecteerd het innerlijk kind
luisterend naar de beat. Dat sneller gaat dan het hart
grafstenen in hun blik, die de schijn moeten ophouden
van extase, geluk en dromen
twinkellende ogen vanuit een verschrompellend bewustzijn
uitstel van angst, verslaafd aan het moment
van de illusie,ontsnappend aan de realiteit,zo koud en onpersoonlijk
de kunst van het leven, zo eenzaam zo inperfect zo zinloos
tijd die tikt en weegt als een molensteen
ongevraagd, en ongewenst. Die in te vullen is zoals we willen
de stilte die schreeuwt, als een varken die geslacht wordt
pijn heersent als een tiran. Schade in de persoonlijkheid
dood in het voorstellingsvermogen.
De nacht met zijn klauwen en kaken
De eenzame zoektocht naar de juiste weg
Zo persoonlijk en vol opstakels
Nauw en vol oases in een woestijn
Donkere gordijnen voor verdrongen herrineringen
De vallei zo verleidelijk maar verradelijk
De berg zo steil,afgeraden,vervloekt door velen
Maar verborgen vredige weide in zicht.
J.S. 2006
Reacties op dit gedicht
| Sunflower Ria: | Maandag, februari 06, 2006 00:48 |
| de nacht schimmend dansend het kind in jouw naar licht verlangend nee niet de uiterlijke schijn ophoudend dat kan en zal nooit de bedoeling zijn van het kind in jou wil beschermd worden tegen angst en kou ook al is de weg lang en eenzaam in de stilte van de nacht en de valleien verradelijk en de bergen nog zo steil het kind in jouw, is een en al pracht, en lacht in vroege morgen dauw liefs en knuffelkusxx warme omarming Sunfl |
|
Over dit gedicht
| Auteur: cosmicdoom | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||