Geduld



Kilte trekt over mijn ledematen
schaduwen blokkeren de zon
een donkere wolk beheerst mijn gedachten
ze komen op mij af de muren en het plafond


Nu breekt de tijd van eenzaamheid aan
dat ik je moet missen en weinig kan zien
als ik zo veel van jou hou is dan wat meer tijd
met jou dan niet iets wat ik verdien?


Maar ik weet dat onze tijd nog zal komen
in de toekomst zal je de mijne zijn
voor altijd zal ik in je armen verblijven
en is mijn droom geen schijn


En ik zal op je wachten hoe lang het ook duurt
want voor nu moet je deze klus klaren
en de beloning zal de allerhoogste zijn
wanneer ik mijn geduld zal bewaren


Vergeef dus mijn jeugdige rusteloosheid
nu ik moet wachten in de kou
maar gelukkig warm ik van binnen op
bij de gedachte dat ik van je hou