Verstikt in 't verdriet..
Ooit straalden steeds men ogen
& liep ik constant met een lach.
Nu, door het leven bedrogen
hulpeloos & totaal van slag
voel ik alleen nog die pijn.
Ik stik in m’n verdriet
& wil er eigenlijk niet meer zijn.
Een beetje hoop zie ik niet..
Voor allen die het horen,
Ik wil dood & heb verloren!
Hmpft :(
& liep ik constant met een lach.
Nu, door het leven bedrogen
hulpeloos & totaal van slag
voel ik alleen nog die pijn.
Ik stik in m’n verdriet
& wil er eigenlijk niet meer zijn.
Een beetje hoop zie ik niet..
Voor allen die het horen,
Ik wil dood & heb verloren!
Hmpft :(
Reacties op dit gedicht
| Orphan Angel: | Zondag, februari 12, 2006 16:45 |
| Sanneke, soms laat het leven je een beetje in de steek en verlies je alle vertrouwen. Veel sterkte in zulke moeilijke periodes. Weet dat het nadien weer beter wordt. Liefs, Orphan Angel |
|
| meta85: | Maandag, februari 06, 2006 21:59 |
| mooi geschreven. maar ik ben het niet eens dat je verloren hebt. vecht door en je zult zien dat er ooit een dag komt dat je kunt zeggen ik heb gewonnen. geloof me echt waar die dag komt er. liefs meta |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sanneke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||