jij
Een ochtend in de kou,
Je armen stevig om me heen.
Waarom liet je me toch achter, helemaal alleen?
Hevig verlangend naar een samenzijn met jou.
Ik voel nog steeds je hand op mijn huid,
Je neus in mijn haren.
Ik schreeuwde het uit,
Mijn verdriet is nooit meer te bedaren.
Je ging te vroeg, was nog zo jong,
Mijn geluk, voor altijd, begraven in de grond.
Je armen stevig om me heen.
Waarom liet je me toch achter, helemaal alleen?
Hevig verlangend naar een samenzijn met jou.
Ik voel nog steeds je hand op mijn huid,
Je neus in mijn haren.
Ik schreeuwde het uit,
Mijn verdriet is nooit meer te bedaren.
Je ging te vroeg, was nog zo jong,
Mijn geluk, voor altijd, begraven in de grond.
Reacties op dit gedicht
| Femke : | Zaterdag, maart 11, 2006 10:44 |
| Erg heftig! Mooi geschreven. Wish you will find new happyness liefs fem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dropke | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||