Voor altijd bij me blijven
Voor altijd bij me blijven
Eenzaam in mijn kamer,
fluister ik zacht jou naam.
In mijn hart bonkt een hamer,
de maan gluurt door 't open raam.
lief laat mijn dagen niet eindeloos duren
in somber gepeins en rusteloos verlangen.
Laat zonnestralen niet verzuren,
en helder licht het donker gevangen.
Verhef je hart in vreugde gelijk een feest,
laat mijn liefde jou geest verwarmend.
De tijd van eenzaamheid is lang genoeg geweest,
laat mij je koesteren, troostend en omarmend.
Mijn prinses zul je zijn,
In een landschap gehuld in paarse kleuren.
Samen trotseren wij smart en pijn,
drijvend op lavendel geuren.
Luister naar gitaren, vol tederheid bespeelt,
wiegend zal ik jou pijn verdrijven.
Zoals de minstreel zijn snaren streelt,
zul jij voor altijd bij me blijven
Reacties op dit gedicht
| Lovely_ girl: | Dinsdag, mei 20, 2008 18:05 |
| :) zat wat oudere gedichten van je te lezen ... Mag ik ? :) Altijd zal ik bij je zijn, of je me nu kunt zien of niet ... dikke kus | |
| marian: | Zaterdag, juli 14, 2007 10:03 |
| eenzaam in je dromen eenzaam in werkelijkheid langzaam tot me komen en nooit meer een afscheid kus marian |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Dinsdag, februari 07, 2006 14:56 |
| laten we hopen dat het niet te lang meer duurt, deze eenzaamheid.... maar voor altijd is heel lang hoor.... namasté, Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||