Hield me
er klopte niets, het stootte me tegen de borst
ik veegde het weg maar het riep zichzelf
alsmaar weer op, er is in mijn hart
geen plaats om jou te tekenen
in even rood bloed
het is niets dat vliegt, het is niet of altijd al
ik ben geen bloem onder jouw blik
als ik jou doe groeien, het is iets dat
doet vliegen, jij hield me
op de grond
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||