Doorschijnend
Ooit ging dat ook zo goed bij mij:
schrijven. Nu kleef ik maar wat
ik dacht het is niet moeilijker
om te ademen in het wit, jawel
want wie tekent dan mijn ogen
op jouw huid
als ik ze steeds voorgoed weer sluit
Reacties op dit gedicht
| Hannepon: | Woensdag, februari 08, 2006 16:43 |
de rijm op het einde (bewust of onbewust?) heeft zijn effect: die laatste zin is echt hèt einde! letterlijk en figuurlijk...* |
|
| Oorlam: | Woensdag, februari 08, 2006 16:35 |
| word nooit het lijdend voorwerp;-) ik/poezie/gedood! |
|
| Sifra.K: | Woensdag, februari 08, 2006 15:53 |
| Mooi Liefs, Sifra |
|
