- Eén enkele traan -
- Eén enkele traan -
De zon die door de wolken mij belicht
kan met haar warmte mij niet raken
mijn lichaam kent geen temperatuur
waar mijn hart en ziel bevroren zijn
Het verdriet van de geest doodt
de pijn van een gebroken leven
Enkel één traan glijdt langs mijn gezicht
op weg vandaan bij mij naar zijn einde
hij weerspiegelt nog een laatste keer
het geen wat ik moest aanschouwen
een lach door ijzige melancholie heen
Ik wist dat duisternis mij niet was gegeven
waar zonnestralen mij bleven verlichten
ik zou met een lach verder moeten gaan
Aldus het advies van één enkele traan
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Vrijdag, april 28, 2006 00:46 |
| een schoonheid | |
| Deep Wishmaster: | Donderdag, februari 09, 2006 16:47 |
Ik zit eens wat van je te lezen en snap niet waarom niemand hierop heeft gereageerd, want ik vind het echt een prachtig gedicht!! veel liefs DW |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Disgusting Beauty | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||