Machteloosheid
Denken is bijzaak.
Opdringen is verzaak.
Rond elkaar draaiend,
Jij afstandelijk, ik laaiend!
Tegen elkaar botsend, naar elkaar rijkend.
Uit elkaar trekkend, rust is verrijkend.
Dovend, opvlammend,
Bekrachtend, verlammend.
Machteloos zijn we om het te stoppen!
We kunnen enkel het loslaten.
De enigen kennis die nog kan kloppen
Is terug komen of verlaten.
Niemand kan het weten, geen wezen,
Maar een eind zal er aan komen.
We hoeven niet te vrezen,
De zon is achter de bomen!
Het lot neemt ons in de maling.
Vaarwel, en tot de volgende herhaling!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Arwijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||