VIJVER
Spiegel van de stille vijver
breekt het beeld door vinnen,
zwemt met stijl in volle ijver
vis hier in mijn ogen binnen.
Wolken zweven door het kalme water,
drijven traag voorbij in waas
langs plant en steen, iets later
kabbelt zon door wattenkaas.
De wind schrijft rimpels door mijn oog
van wit en blauw en zonnegoud
en regen weent een traan omhoog...
Wordt een vijver triest en oud?
breekt het beeld door vinnen,
zwemt met stijl in volle ijver
vis hier in mijn ogen binnen.
Wolken zweven door het kalme water,
drijven traag voorbij in waas
langs plant en steen, iets later
kabbelt zon door wattenkaas.
De wind schrijft rimpels door mijn oog
van wit en blauw en zonnegoud
en regen weent een traan omhoog...
Wordt een vijver triest en oud?
Reacties op dit gedicht
| martijn heijdra: | Woensdag, november 07, 2001 23:30 |
| Gelukkig zitten er ook goede tussen.Al klinkt het wat lullig ik wwet even niets anders te zeggen dan:MOOI(beeldspraak met karakter,daar kun je mij voor wakker maken)! | |
| martijn heijdra: | Woensdag, november 07, 2001 23:25 |
Over dit gedicht
| Auteur: Rudi J.P. Lejaeghere | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2001 | ||
| Thema's: | ||