En zacht streel ik jouw lippen in gedachten
Weet jij nog van vroeger, van de momenten die wij
In stilte samen deelden, uurtjes die wij stiekem
Gestolen hadden van de werkelijkheid
Wij verloren ons nooit in zinloos verwachten
Genoten en proefden de minuten met klasse
Wij verloren ons nimmer in inhoudsloos klagen
Wij verloren elkander slechts in elkaar
En weg was jouw vuur toen jij plots bij mij hoorde
En ik was mijn zijn kwijt, want dat was nu van jou
Hoe ruw ik mij losmaakte, hoe bot ik jou kwijtraakte
Voordat het begon, maar jij nam mijn zijn met je mee
En zacht streel ik jouw gedachten in gedachten
Stil geniet ik van jouw aanblik in mijn herinnering
Jij was er, bent er altijd want
Ik ben nog bij jou...