de dood
de dood
luiden de bronzen klokken
blijdschap
Dan weer droefenis
nu om aan te kondigen
Dat iemand gestorven is
Familie, vriend of een bekende
Zingt rond het sonore geluid
voor hem die ons ontvallen is
Niet voor bruidegom en bruid
Verdriet, een enorm gemis
geen sprankje licht
Alleen nog duisternis
Het boek van leven voor altijd dicht
Maar zolang de naam in ons midden leeft
Men samen om hem treurt
Is hij in gedachte steeds onder ons
Wat er ook gebeurt
Reacties op dit gedicht
| mamsiemomo: | Zaterdag, februari 11, 2006 10:45 |
| Prachtig geschreven en helaas,.... het hoort bij het leven.. Liefs, Mo | |
| Jannie Hoogendam: | Zaterdag, februari 11, 2006 10:37 |
| Schitterende verwoording van het meest droevige wat ons allen zal overkomen...Maar, het went nooit! liefs en sterkte Jannie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||