Die avond ontdekte ik wat ware lief
Die avond ontdekte ik wat ware liefde is...
Was met maten aan het stappen.
En een beetje met meiden aan het grappen.
Totdat jij me in mijn kont tikte.
En later nog een glas over me mikte.
Begrijp ik later dat er een vlam ontstond.
En dat ik als een blik voor je viel op de grond.
Kon op mijn eigen trouwdag niet meer denken.
Ik wist dat ik deze vrouw geen geluk kon schenken.
Jij was de gene die mijn hart verwarmde.
Bij jou wil ik liggen uren in je armen.
Ik besefte dit pas voor het altaar.
En wist deze relatie is nu klaar.
Reacties op dit gedicht
| moonwoman: | Zondag, februari 12, 2006 16:27 |
| alles heeft zijn tijd nodig,als je het daarna maar weet is het goed. lieve groeten. |
|
| Sifra.K: | Zondag, februari 12, 2006 13:36 |
| Mooi Liefs, Sifra |
|
| erje: | Zondag, februari 12, 2006 12:40 |
| heerlijk toch het is nooit te laat om de ware liefde te ontdekken, gewoon genieten van een vurig passiespel liefs erje |
|
| Bengelmans: | Zondag, februari 12, 2006 10:44 |
| mooi geschreven groet bengelmans |
|
| hiljaa: | Zondag, februari 12, 2006 08:20 |
| das erg!!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||