veertjes van dons
Schaapjes willen niet tellen
Veranderen in vlindertjes in m’n buik
Het zandmannetje brengt geen dromen
Verstrooit jouw liefde in m’n hoofd
Oogleden worden niet zwaar
Voelen als veertjes op zacht dons
Het stille staren in het donker
Brengt visioenen van impulsieve momenten tussen ons
Ademhaling blijft niet rustig
Vol intens verlangen naar zweven
Dekens voelen heerlijk zacht
Dromend van de nachtzoentjes die ik je zou geven
Slaap wil echt niet vatten
Vangt enkel fluisteringen over ons
De vlindertjes blijven hevig fladderen
In m’n hoofd vol veertjes van dons
Reacties op dit gedicht
| *_KOALIE_*: | Zondag, februari 19, 2006 11:28 |
| heeeeeeeel mooi xxxx |
|
| elnini: | Donderdag, februari 16, 2006 21:47 |
| :) heerlijk liefs eline |
|
| Writers block: | Woensdag, februari 15, 2006 23:50 |
| Mooi! :) Writers block |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, februari 12, 2006 13:55 |
| Een liefke... Annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zeesce | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||