Grauw
Het is zo grauw ook buiten
Dat nu de zon niet schijnt
Maakt mij angstig, kleiner dan ik
Was in werkelijkheid
Dat nu de zon niet schijnt
Maakt mij angstig, kleiner dan ik
Was in werkelijkheid
Verstoken van de wereld
Waar ben jij nu ik vrees voor morgen
Waar ben jij, houd jij van mij en
Wil jij zorgen dat ik lachen blijf?
Waar ben jij nu ik vrees voor morgen
Waar ben jij, houd jij van mij en
Wil jij zorgen dat ik lachen blijf?
Waar ben je dan?
Het is zo grauw vandaag ook buiten
Doe de zon aan, laat het licht toch
Dagen in het oosten van mij
Gesloten ogen
Doe de zon aan, laat het licht toch
Dagen in het oosten van mij
Gesloten ogen
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Maandag, februari 13, 2006 20:35 |
| echte verwarring... herkenning bij mij... liefs, mathilde |
|
| moongirl1982: | Maandag, februari 13, 2006 17:47 |
| ik wens je een zonnestraal zodat het minder grauw is, groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: boemerangkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||