Het blijft stil...
Lieve jongen zo groot...
en ook weer klein in gedachte.
je eigen ik..maar toch niet bij machte
te begrijpen hoe pijn het ons doet
dat ik jou iedere dag weer missen moet.
Steeds groter word de wond als we jou niet kunnen zien,
en mijn hoop groeit, als ik denk ... binnekort mischien.
Maar dan blijft het stil, en dat doet intens veel pijn,
want ons leven is pas compleet.
als ik bij jou kan zijn .
We missen je....
en ook weer klein in gedachte.
je eigen ik..maar toch niet bij machte
te begrijpen hoe pijn het ons doet
dat ik jou iedere dag weer missen moet.
Steeds groter word de wond als we jou niet kunnen zien,
en mijn hoop groeit, als ik denk ... binnekort mischien.
Maar dan blijft het stil, en dat doet intens veel pijn,
want ons leven is pas compleet.
als ik bij jou kan zijn .
We missen je....
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: mc | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||