wij... hoe vreemd ook
Laat me vallen
en doe het vlug
onder dezelfde regenboog
vinden wij elkaar weer terug
Laat me vliegen
maak me vrij
voor je het beseft
ben jij al terug bij mij
Ik kan je wegsturen
verder dan de maan
maar hoe we ook proberen,
wij kunnen niet vergaan
Door een navelstreng onzichtbaar verbonden
een tere zilveren draad
werkelijkheid in een droom, ongeschonden
nee het is echte liefde - hoe vreemd ook- die nooit vergaat
en doe het vlug
onder dezelfde regenboog
vinden wij elkaar weer terug
Laat me vliegen
maak me vrij
voor je het beseft
ben jij al terug bij mij
Ik kan je wegsturen
verder dan de maan
maar hoe we ook proberen,
wij kunnen niet vergaan
Door een navelstreng onzichtbaar verbonden
een tere zilveren draad
werkelijkheid in een droom, ongeschonden
nee het is echte liefde - hoe vreemd ook- die nooit vergaat
Reacties op dit gedicht
| monique-B: | Zaterdag, februari 18, 2006 14:17 |
| smile.. | |
| *~~~Glitter~~~*: | Maandag, februari 13, 2006 23:27 |
| prachtig!! xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lone Dreamer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||