LR het wordt wit
zoals van buiten naar binnen kijken
vergapen aan wat je niet hebt
raden naar waar ze over praten
hier vallen sneeuwvlokken om me heen
vullen de gaten in mijn versleten jas
de kou is dikwijls te verdragen
als brandende lampen bij dag
in een vrijwel verlaten warenhuis
er is zoveel dat je eens hebt gehad
waaraan je geen eind aan kunt maken
vergapen aan wat je niet hebt
raden naar waar ze over praten
hier vallen sneeuwvlokken om me heen
vullen de gaten in mijn versleten jas
de kou is dikwijls te verdragen
als brandende lampen bij dag
in een vrijwel verlaten warenhuis
er is zoveel dat je eens hebt gehad
waaraan je geen eind aan kunt maken
Reacties op dit gedicht
| Bengelmans: | Woensdag, februari 15, 2006 06:44 |
| mooi verwoordende gedachte succes! groet bengelmans |
|
| Deep Wishmaster: | Dinsdag, februari 14, 2006 19:51 |
| ai.. - en ik ga het zwaar krijgen donderdag. liefs DW |
|
| cest-moi: | Dinsdag, februari 14, 2006 13:17 |
| erg mooi | |
| mamsiemomo: | Dinsdag, februari 14, 2006 09:03 |
| heel mooi,.. | |
| remie: | Dinsdag, februari 14, 2006 08:03 |
| pffff mooi zeg...liefs Remie | |
| wijnand.: | Dinsdag, februari 14, 2006 07:29 |
| prachtig sfeerbeeld een topper deze |
|
| _Zonneschijn_: | Dinsdag, februari 14, 2006 07:23 |
| Hier sta ik volledig achte Sunset! Veel succes! Liefs |
|
| sunset: | Dinsdag, februari 14, 2006 07:20 |
| Prachtig een treffend woordgebruik. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||