horizon
De stilte sluipt langsheen de velden
Op dit prille ochtenduur
een zonnestraal doorprikt het laken
van de nevelwitte muur
Ze verjaagt al snel de kilte
En het donkere van de nacht
En legt de handen over
De wereld, wonderzacht
Het reizen in die vroegte
Is een inspiratiebron
want daar achter de nevels
begint een nieuwe horizon
Reacties op dit gedicht
| woman**: | Maandag, februari 20, 2006 19:10 |
| wow sprakeloos! meesterwerk! dat noem ik de lente optimaal beleven;) cheers(Y) |
|
| ana (stacia): | Dinsdag, februari 14, 2006 16:09 |
| Ik ben uitermate vereerd hier als eerste te mogen vertoeven. Dat geeft me een voorsprong genieten op de anderen. Geen wonder dat de temperatuur vandaag 7° hoger ligt. Mocht iedereen zo de lentekriebels voelen ... ach, 't zou aangenamer leven zijn. veel liefs ana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||